Het is zaterdag 24 juni 2017. Om 9.00 uur word ik in Maarn verwacht. Om 09.30 uur begint het programma van de VBAG; Vereniging ter Bevordering van Alternatieve Geneeswijzen. Gelukkig laat de voorzitter weten dat naamsverandering één van de onderwerpen is voor het komende jaar in verband met de professionalisering van de vereniging. Alternatief heeft zijn langste en beste tijd gehad. Aanvullend, complementair, integratief?
Het was mooi om op deze ochtend kort na te denken over wat ik binnen deze gezondheidszorg aanbied, waarom ik dit doe en op welke wijze. Het zet me zichtbaar neer in de wereld.
De eed die ik aflegde is deze: Ik beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten gunste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten. Ik stel het belang van de cliënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal de cliënt geen schade toebrengen. Ik luister en zal de cliënt goed inlichten. Ik zal geheimhouden wat mij is toevertrouwt of waarvan ik het vertrouwelijke karakter redelijkerwijs moet begrijpen. Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij openbaar en toetsbaar opstellen en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de complementaire gezondheidszorg bevorderen. Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis ook niet onder druk. Ik zal zo het vak van natuurgeneeskundig therapeut in ere houden. Zo waarlijk helpe mij God almachtig.
